Περιεργη μυρωδια
Περιεργες φωνες
Ολα μυριζουν αλλιως
Κι ολα ακουγονται ξενα
-αναμεσα στους χαρτινους τοιχους.,
παπουτσια, ψιθυροι και μια κιθαρα.
Μονος,
με τοσους τριγυρω.
Το αρωμα σου ειναι ασφαλεια
Μια ασφαλεια παιδικη,
που τη βρισκω αναμεσα στα παπλωματα.
Οικειοτητα.
Αναμνησεις.
Η μνημη μας κανει ανθρωπους.
Η φαντασια ερωτευμενους.
Η μυρωδια ζωα,
που ψαχνουν την επιβιωση
μεσα σε μια πολη αγνωριστη
μεσα σ'ενα τραγουδι,
που ισως εχουμε ξανακουσει,
και μεσα σε μια ταινια,
της οποιας το νοημα δεν εχουμε καταλαβει
-ή δεν εχουμε επινοησει ακομα.
Ψαχνω διαρκως το αρωμα σου σημαινει:
ειμαι ποιητης.
Διψαω για τη μελαγχολια,
που μου προσφερεις απλοχερα.
Διψαω γιατι ετσι νιωθω ζωντανος.
Νιωθω την αληθεια σου να μ' αγγιζει
και να με κοβει.
Δε γυρεύω τη μορφή σου.
Δεν εχεις μορφή,
μόνο στο μυαλό μου.
Είσαι ωραία,
όχι όμορφη.
Γιατι η μορφη
εχει όρια
Γυρευω τ αρωμα σου
και γυρευω τ αρωμα μου
Το εχω χασει και δεν το θυμαμαι ουτε γω.
Περιεργη μυρωδια
Περιεργες φωνες
Ολα μυριζουν αλλιως
Κι ολα ακουγονται ξενα