Θυμός ..

Ψάχνω καιρό  δυό λόγια να πώ
Μα το ρημάδι τίποτα δεν βγάζει
Πως να γράψεις και να περιγράψεις
Τον κόσμο τον χτυπημένο τον χιλιομπαλωμένο
Που όλα καταρρέουν και προς τον γκρεμό παραπαίουν
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει πια λιακάδα
Όπου κι αν κοιτάξεις το κεφάλι σου θ'αλλάξεις
Κάθε μέρα χάνουμε την ελπίδα σαν την ηλιαχτίδα
Που χάνεται το βράδυ σαν ένα ζεστό κρεβάτι
Ενός άστεγου παιδιού μετανάστη Αφρικανού
Τη χρεωκοπία επίσημα κλειδώσαν σαν άκακα σκυλιά μας μπαγλαρώσαν
Κι εκεί που 'ρθε το καλοκαιράκι κι ο Έλληνας προσπαθεί με το μεράκι
Να ηρεμήσει πως μπορεί όταν μαθαίνει ότι οι φασίστες έχουν τρελαθεί
Για τον φονιά τον Νορβηγό τώρα θέλω να σας πω
Άλλα τίποτα δε φτάνει την θλίψη για να γιάνει
Απλά εύχομαι όταν πεθάνει ο διαόλος μαζί του να τ'απολαμβάνει
Συγγνώμη αν ξέφυγα αλλά ήταν αναγκαίο να τα έγραφα
Και μην ανησυχείτε το θάρρος να παλέψετε βρείτε
Μόνο έτσι θα τα καταφέρουμε το δίκαιο πίσω για να φέρουμε