Αλήθειες..

Είναι αλήθεια ανούσιο να κάτσεις να σκεφτείς
Ποιός έφταιξε και τί,άκρη δε πρόκειται να βρείς
Τα πουλιά χαθήκαν πετάξαν μακρυά
Με αφήσαν μοναχό στου βράχου τη σκιά
Πραγματικά είναι ανάγκη κάπου να πιαστώ
Νιώθω σαν να πέφτω σε ατέλειωτο γκρεμό
Και εκεί που όλα είναι μαύρα
Κάτι βλέπω και γίνονται όλα άσπρα
Στου γκρεμού την άκρη
Μια γάτα βλέπω μ'ένα δάκρυ
Νιώθω να λυτρώνομαι
Σαν να αναζωπυρώνομαι
Της γάτας το όμορφο κ ανέμελο βλέμμα
Με πλάνεψε και με έσωσε απ'το τέρμα
Τώρα κάθε που βλέπω ένα γκρεμό
Κρατάω την στιγμή εκείνη σαν ένα φυλαχτό
Να με κρατάει γερό σωστό και ασφαλή
Τελικά εκείνο το συναίσθημα
Είναι αναγκαίο σε τούτη τη ζωή