Προσευχή

Ας ήταν να μπορούσα το πρόσωπο μου να βρέξω

Ας ήταν όποτε πονώ με δάκρυα να ξεσπάω

Ας ήμουν τυχερός στο δακρύβρεχτο βασίλειο να τρέξω

Ας ήμουν δυνατός στα αλμυρά νερά του να αγιάσω

Ας ήσουν μια φορά μαζί μου,μαζί να πέφταμε για να σωθούμε

Ας ήσουν μια φορά να με βοηθούσες εκεί να φτάσω

Ας ήταν να μην ακούγομαι παράλογος

Ας ήμουν βροχή και ας μην ήσουν άνεμος

Αναζητώντας το "εγώ" μου

Αναζητώντας το "εγώ" μου 

Η ψυχή μου στοιχειωμένη.

Το μυαλό μου βασανισμένο.

Δεν είναι άλλη μια απογοήτευση,

είναι ο εαυτός μου που'ναι χαμένος.

Τα βράδια μοιάζουν με δέντρα ασάλευτα,

όμως που ο χρόνος τα ρημάζει.

Κάθε που μιλώ με την ψυχή μου,

ο νους μου μπλέκεται.

Αφού λογική δεν χωράει

τί ανακατεύεται;

Οδύσσεια

Οδύσσεια

Οι δαίμονες μου παλεύουν κάθε μέρα

και συνέχεια με νικούν.

Όλο λέω πως θα τους νικήσω κάποια μέρα,
μα αυτοί απτόητοι νικούν.

Οι δαίμονες αυτοί με κουράζουν,

συνέχεια στο μυαλό μου ψιθυρίζουν.

Πώς θα τους κάνω να σωπάσουν;

Δεν ξέρω, αρκεί να πάψουν να στριφογυρίζουν.

Αλήθεια, το θέλω ως το λουλούδι το νερό.

απεγνωσμένα στην έρημο το ψάχνω,

Μια σανίδα στου πόνου τον ωκεανό,

δεν υπάρχει και μόνος μου τη φτιάχνω.

Δεν πλαγιάζω πια με τις Σειρήνες,

Τέρμα! μονάχος πρέπει να παλέψω.

Να νικήσω τα χρόνια και τους μήνες

και λευκό μαντήλι στους δαίμονες μου να σαλέψω.

Εφιάλτης

Εφιάλτης

Αλυσίδες με έχουν δεμένο

αράγε τι να περιμένω;

Η απάντηση έχει πια χαθεί

τώρα μόνος είμαι στο κελί.

Κάθε βράδυ οι σκιές μου τρώνε το μυαλό

και κάθε πρωί αυτό ξανασυλλογιέται.

Πράγματα ανούσια, χαμένα πια από καιρό.

Αποφάσεις λάθος ή σωστές, όλες τις καταριέται.

Φως εδώ ούτε για δείγμα,

μονάχα αυτό το τυχαίο ποίημα,

δείχνει τη διέξοδο για πάνω

Θέλω να βγω προτού πεθάνω.

Ο τοίχος γεμάτος αλησμόνητες θύμισες

και ο χρόνος σε περιμένει ή πάει να τρέξει;

Διάολε, ας ήταν για λίγο να μου θύμιζες

πώς ήταν εδώ κάτω προτού βρέξει.

Μα να σπάω τα δεσμά

και λεύτερος τρέχω στα σκαλιά,

φως βλέπω μετά από καιρό,

μα με βρίσκω πάλι κάτω’δω.