Οδύσσεια
Οι δαίμονες μου παλεύουν κάθε μέρα
και συνέχεια με νικούν.
Όλο λέω πως θα τους νικήσω κάποια μέρα,
μα αυτοί απτόητοι νικούν.
μα αυτοί απτόητοι νικούν.
Οι δαίμονες αυτοί με κουράζουν,
συνέχεια στο μυαλό μου ψιθυρίζουν.
Πώς θα τους κάνω να σωπάσουν;
Δεν ξέρω, αρκεί να πάψουν να στριφογυρίζουν.
Αλήθεια, το θέλω ως το λουλούδι το νερό.
απεγνωσμένα στην έρημο το ψάχνω,
Μια σανίδα στου πόνου τον ωκεανό,
δεν υπάρχει και μόνος μου τη φτιάχνω.
Δεν πλαγιάζω πια με τις Σειρήνες,
Τέρμα! μονάχος πρέπει να παλέψω.
Να νικήσω τα χρόνια και τους μήνες
και λευκό μαντήλι στους δαίμονες μου να σαλέψω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου